Margot
zondag 22 april 2012
Helaas is onze buurvrouw Margot overleden; deze foto is nog op mijn verjaardag in november vorig jaar genomen. Het was een zeer speciale dame en we zijn blij dat we haar toch een paar jaar meegemaakt hebben en door haar wat meer van de geschiedenis van ons dorp en de mensen erin te weten zijn gekomen. Soms stond ze ineens voor de mobile home met Dolce en Bibi naast zich. Normaal gesproken blaffen ze de hele boel bij elkaar als er iemand het hek opendoet maar bij haar waren ze stil, heel apart. Ze wilde absoluut niet uit haar huis weg maar omdat ze de laatste tijd zo vaak viel moest het echt en toen is het snel gegaan. En ondanks dat we haar missen is ze toch maar mooi 88 jaar geworden, dat gaan wij niet redden want we zijn niet op zo'n mooie plek geboren waar iedereen erg oud schijnt te worden. We hebben nog wel een mooi aandenken aan haar: de kastanjeboom voor haar huis is geplant op de dag dat ze geboren werd, althans zo gaat het verhaal.
Begin april hadden we bezoek van Stephany en Vincent. Het was toen nog mooi weer en ze hebben zelfs het zwembad weer ingewijd maar daarna werd het echt slecht met maximum temperaturen van 10 graden en heel veel regen. Dat was hard nodig want het was hier kurkdroog. De olijf heeft de toch wel koude winter helaas niet overleefd maar de haag en de platanen doen het goed en de roos bij het zwembadhuisje zit helemaal vol bloemetjes.
Van werken in en aan het huis is er de laatste tijd niet zo van gekomen. Glenn is met iets spannends bezig (déjà vu?) waarover later meer en het volgende bezoek komt vandaag aan: stiefeltje Barbara!
We hebben trouwens heel veel reacties gekregen op onze opgraving (er schijnen meer van dit soort opgravingen geweest te zijn) en er is zelfs een artikel in de plaatselijke krant verschenen; sindsdien zien we overal graafmachines in ons dorp. Hieronder een paar reacties die we gekregen hebben. Natuurlijk zaten er ook een paar grappenmakers bij met een bedenkelijk laag niveau maar dat hou je altijd.
overal opgravingen
Heldendicht
'k hield al jong van avonturen
Bobby is mijn beste vriend
Dankzij de vaste hand van de Schepper
kan ik harder rennen dan mijn schaduw
Een Belg ben ik van geboorte
en voor de één ben ik slechts Kuifje
maar voor de ander ben ik Tintin
Als Bianca Castafiore zingt
dan krijg ik het warm
en doe mijn regenjasje open
wat je dan te zien krijgt
heeft Hergé je nooit durven tonen
Ik ben je held
die telt voor twee
Kuifje
Hieronder het krantenartikel in de Sud Ouest vertaald door mijn zwager Bert Bakker
Zondag 15 april 2012- Nous avons besoin de nouveaux héros
'La résurrection miraculeuse de Tintin' kopte de Sud Ouest boven het openingsartikel. 'We hebben nieuwe helden nodig'. Het artikel gaat over Glenn Charls en Jacqueline Bakker, die op hun landgoed in Manpas 100 goed bewaarde Kuifjes en een tas met documenten vonden. De versleten, dagelijkse helden moesten even wijken in de Sud Ouest. Over het voetbal stond geen verslag in de krant en ook aan de presidentiële verkiezingen werd geen letter gewijd. De zondagseditie stond vol met de wonderbaarlijke herrijzenis van de 100 Kuifjes.
La résurrection miraculeuse de cent Tintins
'Georges Remi kwam hier geregeld', zegt Kuifje fan Jacqueline Bakker. Haar man Glenn Charls, die zijn eigen huis geheel bouwde in de klare lijnen van Hergé zegt: 'We wisten dat er hier iets bijzonders aan de hand was, maar dat het deze omvang zou krijgen kon niemand vermoeden.
Op de ochtend van 18 maart reed hij met zijn tractor over de akkers en deed de ontdekking: 'Ik vond een beeldje en ging toen koortsachtig graven naar meer. Ik had geen keuze. Ik had het gevoel dat ik uitverkoren was voor een grote ontdekking. Wat ik aantrof was boven elke verwachting'. Charls die gewoonlijk zijn helden zoekt op de golfbaan, liet zijn sticks liggen en groef door. De opbrengst was indrukwekkend. In de slagorde van het ooit opgegraven Chinese terracottaleger vond hij de 100 duifjes. (Het terracottaleger is de vondst van 9099 terracottafiguren die als grafgiften zijn meegegeven aan de eerste keizer van China, Qin Shi Huangdi (221-214 v.Chr). Op hun site http://www.bel-vedere.eu deden Jacqueline en Glenn verslag in de vorm van een fotoreportage. 'In de tas met documenten troffen zij verschillende nieuwe verhalen aan', aldus de Sud Ouest van 15 april 2012.
Van één werd al melding gemaakt op de site: Kuifje en de dronken apen. Hierover meer.
Tintin et les singes ivres
In 'Kuifje en de dronken apen' zijn de honderd Kuifjes gerekruteerd voor een speciale militaire eenheid tegen de genetisch gemanipuleerde apen: la légion de cent Tintins. Niet alleen de Kuifjes maken deel uit van dit legioen, ook Jansen en Jansen, kapitein Haddock en Bobby. Het legioen is nodig in de strijd tegen de apen. Deze worden opgeleid in Kazachstan. Het voordeel van gemanipuleerde apen in oorlogen is: ze zijn meedogenloos en ze kunnen niet berecht worden voor een Internationaal oorlogs tribunaal. Apen zijn geen mensen. Het legioen van de honderd Kuifjes wordt ingezet om deze apen te vernietigen. In de tas met documenten vonden Glenn en Jacqueline schetsen van Georges Remi en uitgewerkte illustraties. Hieronder zien we één van de Kuifjes vermomd in een apenpak (1). In de tweede schets zien we hoe Bobby volledig de weg kwijt is na een optater van een genetisch gemanipuleerde aap. In de details 3,4,5 en 6 zien we een stijlwisseling van Hergé. Kuifjes haar is een hanenkam geworden. Kapitein Haddock ziet eruit als Kapitein Haak. Bobby is veranderd in een pitbull. De kettingzaag wordt ingezet tegen de slingerapen. In alle opzichten is deze stijlwisseling frappant. Dat is goed te zien in de samengestelde prent (7). "Blijkbaar vond Hergé het noodzakelijk om de padvinderachtige stijl van zijn nagelaten werk te versterken met Kuifje als een serieuze combatfighter die desnoods het gehele oerwoud omzaagt om die apen te pakken" aldus Bertou Boulanger in de SUD OUEST van zondag 15 april.
Bisou
Jacq, Glenn, Bibi en Doggy D