Aire de Larressingle, Maupas en Panjas

dinsdag 16 november 2010

Na bijna een jaar niet meer naar Frankrijk geweest te zijn kreeg ik eindelijk de gelegenheid om twee volle weken naar ons huis in Larressingle te gaan en gelijktijdig mijn familie te bezoeken.

Hoe verrast en trots was ik om nu eindelijk met eigen ogen te kunnen zien wat mijn broer en schoonzus allemaal tot en met heden gedaan hebben. Hun huis is een echt paleis wat uiteindelijk niet alleen hun zelf maar ook anderen versteld zal doen staan. Het is een heerlijke mooie plek met een waanzinnig uitzicht op de Pyreneeën. Deze Pyreneeën heb ik vaker gezien vanaf ons huis in Larressingle maar ik moet eerlijk bekennen vanaf het huis van Glenn en Jacq zijn ze nog beter te zien aangezien zij nog wat dichterbij wonen. Het leek wel of wij er gewoon naar toe konden lopen en ze konden aanraken; zo dichtbij had ik ze nog nooit gezien!

Ik heb gezien dat alle plavuizen en hard steen afgeleverd werden (leistenen plavuizen van 60 x 40 en alle hard steen voor de buitenkant). Om een voorstelling te geven van de hoeveelheid die aangekomen is kan ik zeggen dat mijn woonkamer in Amstelveen (4 x 5 meter) voor het grootste gedeelte gevuld zou kunnen worden met dit materiaal. Glenn vroeg zich na afloop van de levering af hoeveel levens hij meegekregen heeft om dit te mogen verwerken? Het materiaal ziet er allemaal geweldig uit en ook deze klus zal hij wel weer klaren.

Nu mocht ik ook eindelijk eens de fameuze lamsbout gaan proeven terwijl ik eerlijk gezegd niet een echte fan van lamsvlees ben. Maar Dolce had anders besloten.

Tijdens zijn dagelijkse hagedissenjacht had hij een nagel gescheurd en na eerst zelf een paar weken voor dokter te hebben gespeeld moest Glenn toch naar de dierenarts. Daar werd hij flink verdoofd en werd er voorzichtig wat geknipt en gesneden en geschroeid. Om half 3 was de klus geklaard; om half 6 kwam hij eindelijk de auto uit maar zakte voor de mobile home alweer in elkaar dus hebben we hem gezelschap gehouden met dekens en veel wijn totdat hij zelfstandig de mobile home in kon lopen; dat was tegen middernacht...Na afloop terug naar mijn moeder's huis in Panjas waar ik logeerde. Zij moest die week een kleine operatie ondergaan waarbij alles gelukkig zeer voorspoedig is verlopen.

En natuurlijk hebben Glenn en ik onze favoriete hobby kunnen uitoefenen. Wij hebben twee dagen voordat ik vertrok heerlijk gegolfd op Glenn's homecourse "Golf Mont-de-Marsan". Het was geweldig weer wat betekende dat wij al snel de truien uit konden trekken en heerlijk in onze polo's konden spelen.

Met weemoed en tranen afscheid genomen van mijn familie, de omgeving en ons heerlijke huis wat helaas in de verkoop staat. Ik kom hier nu al een jaar of 15 en merk keer op keer hoe moeilijk het is om afscheid te nemen. Het is zo'n geweldige streek en ik weet ook zeker dat Glenn en Jacq een goede beslissing genomen hebben om hier neer te strijken.

ZUS

De golf 'babes'